Czy to już?

Już po Świętach. W tym roku minęły wyjątkowo szybko. Adaś przeszedł przez nie prawie bezboleśnie. Byliśmy mocno w rozjazdach - śniadanie tu, obiad tam, ciastko jeszcze gdzie indziej... 
Dostaliśmy też paczkę z mamowo-blogowej wymianki zającowej, zdjęcia poniżej.

Smoczek poszedł w zapomnienie. W ramach coś-za-coś codziennie muszę go usypiać i śpiewać kołysanki. Nie szkodzi, jest ostatnio taki kochany, że mogłabym tak całą noc.
Wzięliśmy się też za pieluchy i mamy połowiczny sukces - większe sprawy Adaś załatwia już tylko i wyłącznie do toalety! :-) Woła, leci, ściąga spodenki... Jestem z niego bardzo dumna. Taki stan rzeczy utrzymuje się już prawie dwa tygodnie.

Dziś byliśmy na Rękawce z Adasiem - wojowie bardzo mu się podobali, nawet próbował tak śpiewać jak oni. Był z nami też mały Mikołaj z Rodzicami, którzy ze względu na swoje jeszcze małe doświadczenie wzięli na spacer tylko jedną pieluchę na zmianę ;) więc musieli się dość szybko zwijać do domu, bo wiadomo co się musiało stać...

Koniec pisania, fototime!

 Pierwsza wersja naszych Wielkanocnych kartek. Druga wersja była waciana i taka poszła w świat.

 Nasze pisanki robione z pomocą naklejek ze sklepu z owadem - wyszły piękne!

 Koszyczek Adasia. Czekoladowy baranek został zjedzony w dwie sekundy po świeceniu ;)

 Prezenty z wymianki odebraliśmy podczas rowerospaceru - od razu się przydały w czasie przerwy :-) Na zdjęciu słabo widoczna jest cudowna chusteczka na szyję w tatki i latarnie.

A tu mamowa część prezentów - za wszystko serdecznie dziękuję Ambiwalencji