czwartek, 20 listopada 2014

Czas wymyka nam się z rąk

Mija drugi tydzień kolejnej odsiadki domowej. Adaś znów chory. Po tygodniu w przedszkolu, przygodzie z koszykówką dla dzieci 2+ (było cu-do-wnie!), dwukrotnych odwiedzinach u Bojysa - chory. Najpierw tydzień gorączki bez dodatkowych objawów, potem przyszedł tragiczny, przeszywający, okropny kaszel, przez który mój Gaduł nie mógł powiedzieć nawet jednego słowa! Trzy razy świąteczna opieka, dwa razy normalna wizyta plus badanie krwi, moczu, wymazy...

W każdym razie siedzimy w domu znów. Jeszcze co najmniej z tydzień. Dobijają mnie już powoli codzienne telefony od 4 osób z rodziny (każda dzwoni rano i wieczorem, niektóre jeszcze w południe...) - rozumiem, że się martwią. Ale dwie z nich mieszkają RAZEM i naprawdę mogłyby się wymienić informacjami.

W każdym razie siedzimy znów w domu. Poprzednia odsiadka była czterotygodniowa, ta zanosi się na trzytygodniową. Trenujemy w związku z tym różne rzeczy - ćwiczymy rysowanie kółek i kresek (kreski są, z kółkami gorzej), lepimy z ciastoliny, układamy puzzle 30 elementów... standardy. A kiedy zagraliśmy już 15 raz w ciągu dnia w Lotto, ułożyliśmy wszystkie pudełka puzzli i rozrzuciliśmy wszystkie talie kart - olśniło mnie. Mapa.

Na naszej szafie leży wielkie pudło z naszą ukochaną, do tej pory dorosłą grą. Carcassonne. Gra w układanie mapy, zajmowanie dróg, miast i pól. Adasia wersja nie zakłada zajmowania czegokolwiek.Zakłada ułożenie wielkiej mapy (a mamy na tyle dużo płytek, że gdybym wyjęła wszystkie zajęłaby nam spokojnie pół dywanu...) a następnie ułożenie na niej panów. Panów, maszyn i świnek. Z resztą, widać to na zdjęciach.


Mamoo.. a to pasuje? O, znowu djoga! A tu świnka ma miasto be-em-wu! (oklaski dla tego pana za spostrzegawczość)


Potem poszliśmy o krok dalej i graliśmy w Scrabble. Z niespełna trzylatkiem?!
Układaliśmy słowa (ja dyktowałam jakie litery, mały je odposzukiwal w gąszczu innych, a następnie układaliśmy słowa. Jedno zdjęcie wszystko wyjaśnia.


Kto spostrzegawczy i zna się dostrzeże na zdjęciu jeszcze Pajączka. Czytamy niezmiennie od ponad roku zarówno Pajączka jak i Gąsienicę. Niektóre książki są odpowiednie dla dzieci w każdym wieku!

I tak nam leci czas. Zaraz zapuka już grudzień. Szykuję na tę okazję po raz pierwszy kalendarz adwentowy dla Adasia. Dziś byłam po materiały w sklepie, a może w weekend zabiorę się za wykonanie :-)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz